اجراهای عموم باعث رشد فکری و فرهنگی جامعه میشود

مهدی تقی زاده کارگردان و بازیگر صاحب سبک سیستان و بلوچستان ازسال ۷۳ با تئاتر دانش آموزی شروع کرد و سپس از سال ۷۸ با ورود به انجمن نمایش عرصه جدی  و حرفه ای تر تئاتر را تجربه کرد.حضور در کنار اساتیدی چون رضا خدادادبیکی،مرحوم هادی فاضلی،سلمان فارسی صالح زهی،علی انصافجو،حسن خمری.غلام رضا پودینه برای کسب علم و تجریه تئاتر فرصت مغتنمی برایش بود.
وی درباره بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استان گفت: جشنواره خوبی بود.حضور سراوان با دو اثر نمایشی،زابل،ایرانشهر در کنار نمایشهای زاهدان، شاهد یازده اثر نمایشی در جشنواره بودیم. ناگفته نماند؛ شرکت نکردن بعضی از دوستانم چون آقایان رخ فروز و علی جامی که حضورشان بر آثار کیفی جشنواره تاثیر گذار بود،جای خالیشان حس می شد. ایشان ادامه دادند: یکی دیگر از اتفاقات خوب جشنواره،الزام اجرای عموم اثار راه یافته به جشنواره بود که هم مردم استان چند شب در چند سالن همزمان شاهد اجرای تئاتر بودند که باعث رشد فکری و فرهنگی جامعه خواهد بود و هم اینکه واضحا اثر مثبت این اجرای عموم در اجرای جشنواره دیده می شد.
این کارگردان و بازیگر خلاق استان درباره انتخاب نمایشنامه آسوکه زرنج می گوید: متن را انتخاب نکردم. بلکه بدنبال موضوعی بومی بودم که علاوه بر تازگی داشتن، هم پتانسیل آیین و رسوم سیستان را داشته باشد و هم پتاسیل برای بازیگری و کارگردانی؛ چراکه در چند سال اخیر اکثر کارهای بومی سیستان به خشکسالی (آن هم سطحی) معطوف شده بود. برای پیدا کردن طرح تحقیق شد و نهایتا با آقای هاشمی در جلسه ای که با دکتر رخشانی و سیاسر و مهدی رخشانی گذاشته شد موضوع را مشخص کردیم و نوشتن متن آغاز شد.موقعیت هایی که مد نظرم بود را به آقای هاشمی نویسنده نمایشنامه می گفتم و ایشان هم با قلم زیباشان در سبک سخت آرکاییک متن را به نگارش درآوردند.وی درباره چگونگی شکل گیری متن ادامه داد:موقعیت به موقعیت جلو می رفتیم.بازنویسی و حذف و بازنویسی تا به تمرین و اجرا رسیدیم.از همان‌ صحبتی که پیرو شخصیتهای واقعی نمایش در زمان یعقوب لیث صفاری شد، بازیگرها را در ذهنم مشخص کردم.برای شخصیت خاله ی یعقوب،خانم عاطفه سندگل و همسر یعقوب،خانم ساغر کیخا را انتخاب کردم با دو جنس بازی متفاوت و در اجرا هم بخوبی نتیجه داد.
تقی زاده درباره سبک نمایش هایش اظهار کرد:من تصویر سازی را دوست دارم تا آشنایی زدایی کنم.تصویری که در راستای مفهوم نمایش باشد.متفاوت باشد وبرای مخاطب تازگی داشته باشد.تئاتر فیزیکال و سبک پست مدرن برایم این ویژگی ها را دارد که تئاتر را دوست داشته باشم و اجرا کنم و مخاطب را با نمایش خویش همسو کنم تا نتیجه ای که مد نظرم هست در ذهن مخاطب اتفاق بیفتد.

تقی زاده درباره طرح الزام استفاده از متون نویسندگان بومی در بیست و هفتمین جشنواره استان گفت:کاملا با طرح استفاده از نویسندگان بومی موافق هستم. یکی از نکات مثبت جشنواره امسال استفاده از همین طرح بود.استان ما دارای آیین ها و داستانهای زابلی و بلوچی ناب، فرهنگی نجیب و اصیل و زیبا در رفتار و کلام و پوشش است. در حال حاضر هم در همین استان با خوبیها و بدیها و مسایل روزش زندگی میکنیم.چه کسی بهتر از نویسنده بومی به این زندگی آشنایی دارد؟ وقتی نویسنده ی بومی داریم چرا باید این حق و انگیزه را تضییع کنیم و متنی از یک نویسنده ی غیر بومی کار کنیم؟ ما نویسندگان بسیار خوبی چون آقایان صالح زهی،منصور فارسی،سید ابوالفضل هاشمی،عزیزالله فخر براهویی،سیدجواد موسوی،رویا مختاری داریم.من به اندیشه ها و تفکر جدیداعتقاد دارم.ما استعداد های خوبی در نسل جدید داریم که حتم دارم در صورت حمایت از آنان در سالهای آینده در تئاتر کشور حرف برای گفتن داریم.استعدادهایی چون آتوسا ریگی،سعید بادینی.
این کارگردان درباره تمرینات نمایشش بیان کرد:مشکل خاصی نداشتیم.روزی نزدیک به ۴ ساعت تمرین میکردیم.شرایط برای تمرین همه گروهها از طریق انجمن مهیا بود.مهمترینش تمرکز و آرامشی مدیریت شده برای گروهها بود که نتیجه اش را در اجرای جشنواره و اختتامیه شاهد بودیم.
ایشان در آخر ضمن سپاس از حمایتهای واضح و شفاف جناب آقای مسگرانی از تئاتر ادامه دادند:خسته نباشید می گویم به آقایان علی سلمان نژاد و حسن خمری،بابت برنامه ریزی، پیگیری و زحماتی که در طول سال و برای این جشنواره کشیدند که زحمت و سختی آن در کلمه نمی گنجد.همچنین  به آقایان فرهاد ملک جمشیدی و عزیزالله فخر براهویی،وحید فرهادی و نیز حضور و اندیشه آقایان خدادادبیکی ، صالح زهی و انصافجو را در طول این مدت غنیمت می شمرم.وی با اظهار امیدواری ادامه دادند:امیدوارم تئاتر برای همه ی مردم باشد.وزن سنگین رشد هنر و اندیشه، یک چهارچوب اداری نیست که بگوییم فقط بر عهده اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی است که به اشتباه در حال حاضر این جریان فقط بر عهده اداره فرهنگ و ارشاد گذاشته شده است.تغییر و رشد و پرورش اندیشه را باید همه در آن شریک باشیم.ارگانهای دولتی نقش بسزایی دارند برای شروع و ادامه دادن.حمایتهای مالی در شرایط فعلی می توانند کمک موثری در این روند باشند یا در اختیار قرار دادن سالن های آمفی تئاتر و سخت افزاری.اهمیت هنر در استان ما بسیار بیشتر و مورد نیاز تر است.هم مرزی با پاکستان و افغانستان،مواد مخدر،مسایل امنیتی.یک نوجوان و جوان همشهری در ساعات بیکاری جذب هنر بشود بهتر است یا جذب گروههای تروریستی و مواد مخدر؟امیدوارم در سالهای آینده هنر و بویژه تئاتر جایگاه خودش را در بین مردم عزیز شهر و استانم پیدا کند.

لازم به ذکر است،نمایش آسوکه زرنج به جشنواره بین المللی فجر راه یافت.این نمایش در بخش های کارگردانی؛نویسندگی و بازیگری جوایز اول تا دوم را به خود اختصاص داد.