یکسال تئاتر استان سیستان وبلوچستان

عزیزالله فخر براهویی؛ تئاتر در استان سیستان و بلوچستان ،همچون تئاتر در ایران ، هر ساله با گرامیداشت و نکوداشت بزرگان و پیشکسوتان و فعالان این عرصه در روز جهانی تئاتری که با تاخیری تقریبا یکی دوماهه هر سال در اردیبهشت و امسال در خردادماه برگزار می شود، سال کاری خود را آغاز می کند .
اردیبهشت تئاتر هیچ که با خود نداشته باشد ، یادآوری می کند که هستند کسانی که در این وادی موی سپید کرده اند، خاک صحنه خورده اند و دلبستگی و وابستگی ایشان به تئاتر تا آخرین نفس تداوم دارد .
سال نود و پنج در آغاز راه یک تغییر بزرگ در ترکیب مدیریت تئاتر استان را با خود به همراه داشت . ریاست جدید و اندیشه های جدید ، به یاری و حمایت جناب مسگرانی عزیز ، مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان خبر از روزهای خوبی برای اهالی و اصحاب تئاتر داشت .
تا چشم گشودیم و به خود آمدیم شش ماه آغاز سال گذشته بود و جشنواره تئاتر استانی فرارویمان بود.
بیست وششمین جشنواره تئاتر استان سیستان وبلوچستان در حالی به پایان رسید که به نظر می رسد ، جدول برنامه نمایشهای شرکت کننده نسبت به سالیان اخیر پر و پیمان تر به نظر می رسید. حضور گروههایی از شهرستانهای چابهار ، سراوان که سالها در این شهرها تئاتر به ناگزیر در تعطیلی بسر می برد ، رنگ و لعابی دیگر گونه به جشنواره می بخشید .
جشنواره با حضور یازده گروه نمایشی در حالی کار خود را آغاز نمود ، که نامهای آشنایی از دیرسال در آن به چشم می خورد . حضور کارگردانانی نظیر رسول بخش حسین بر، احمد گلبیکی ، نشان از بازگشتی دوباره و رجعتی دیگر باره در تئاتر استان را با خود داشت . گرچه از سمت و سوی دیگر ، عدم حضور کارگردانان و نویسندگانی بنام از شهر زاهدان ، به همان اندازه جای تاسف و تاثر را داشت ، اما با همه اینها به نظر می رسد ، بارغه های امیدی در جشنواره امسال به چشم می خورد که می توان به آن امید بست و در سالهای آتی منتظر اخبار در خوری بود .
اوج و فرودهای بسیاری را در تئاتر استان می توان شاهد بود . با نگرشی به دقت وکلی به جشنواره امسال ، می توان دریافت که هنوز در کار نگارش و نمایشنامه نویسی ، چون گذشته مشکلات اساسی داریم و می لنگیم و ناگزیر متولیان امر را می باید تا اندیشه ای بکار گیرند اورژانسی و ترفندهایی را برای به میدان کشیدن  خیل نویسندگان خوب و شایسته استان بکار گیرند .
جشنواره تئاتر استانی نود و پنج نشان داد که علی رغم پیشرفتهایی که تئاتر در برخی جهات داشته ، اما کماکان  نیاز مبرم به حمایت هنرمندان ، مردم واز همه مهمتر به حمایت متولیان ومسیولان فرهنگی داشته و دارد.
به دنبال جشنواره تئاتر استانی ، اجرای یکی دو نمایش مذهبی به سبک وسیاق تعزیه را در زاهدان داشتیم که چون امری واجب و لازم ، اهالی و اصحاب تئاتر این شهر آن را هر ساله بر خود فرض می دانند .
حرکت شایسته و در خور تحسین ، بعد از آن بود که اتفاق افتاد وبرای اولین بار و با حمایت اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی استان در سه چهار ماهه آخر سال ، افتتاحیه اجراهای عمومی با شعار تئاتر برای مردم ، با حضور مسئولان و هنرمندان در تئاتر شهر زاهدان به جشن نشست و به دنبال آن تعداد زیادی از آثار تولید شده  در این سال با تبلیغات تقریبا شایسته و در خور شان هنرمندان تئاتر وهمت همگانی اهل تئاتر به روی صحنه رفتند ، که به راستی می تواند الگویی باشد برای سالیان بعد که تداوم آن می تواند ، دیوارهای فاصله میان هنرمندان عرصه تئاتر ومردم را خراب کرده ، آشتی میان اهالی سیستان و بلوچستان و تئاتر را باعث شود .
باری امسال در سال نود وشش هم با اردیبهشت تئاتر و گرامیداشت تئاتر آغاز کردیم، باشد که راهی شایسته اهل هنر و تئاتر را تا پایان این سال پیش رو داشته و با افتخار طی کنیم.