کارگردان نمایشنامه‌خوانی «کله پیک‌های آرژانتینی»:
تئاتر مصداق واقعی زندگی است
از تولد تا مرگ با مخاطبان؛ تئاتر مصداق واقعی زندگی است 2
از تولد تا مرگ با مخاطبان؛ تئاتر مصداق واقعی زندگی است 3
کارگردان نمایشنامه‌خوانی «کله پیک‌های آرژانتینی» بر این باور است که تئاتر مصداق واقعی زندگی است و هنرمندان تئاتر از تولد تا مرگ روی صحنه نمایش با مخاطب خود زندگی می‌کنند.
به گزارش خبرنگار ایران تئاتر در سیستان و بلوچستان، با گذر از دوران کرونا ، سالن‌های نمایش شاهد حضور مخاطبان خود بودند و بعد استراحت کوتاه پس از سی و سومین جشنواره تئاتر سیستان و بلوچستان در سالن‌های نمایش با اجرای نمایشنامه خوانی «کله پیک های آرژانتینی» به کارگردانی مینا دلیری مجدد به روی علاقمندان باز شد و مورد استقبال تماشاگران قرار گرفت.
او که این روز ها پس از مدتی دوری از صحنه نمایش با عضو جدید خانواده اش به صحنه تئاتر بازگشته عنوان می کند: برخلاف آنکه گفته می‌شود سالن های تئاتر متعلق به تئاتری ها است باید دانست این سالن ها تنها ابزار کاری برای هنرمندان تئاتر در راستای تولید اثر نمایشی فاخر است و در واقعیت به مردم علاقمند به هنرهای نمایشی تعلق دارند و هنرمند باید امانت داری شایسته برای آنها باشد.
کارگردان نمایشنامه خوانی "کله پیک های آرژانتینی" می گوید: تئاتر مصداق واقعی از زندگی است و هنرمندان این عرصه برای تولید یک اثر هنری مدت ها کنار هم به تمرین می پردازند و مدت ها آن اثر را به معرض تماشای عموم می گذارند و بعد پروژه بعدی و گذراندن پروسه دوباره تمرین تا اجرا شروع می شود و در این مسیر پر تلاطم به معنای مصداق واقعی زندگی هنرمند از تولد تا مرگ با مخاطب خود روی صحنه زندگی می کند.
وی می افزاید: رسالت هنرمند تنها تولید یک اثر نمایشی نیست بلکه هنرمند به عنوان عضوی از جامعه بشریت در مسیر ایجاد روحیه نشاط و سلامتی در جامعه پیرامون خود نقش و وظیفه ای بر دوش دارد که باید آن را به خوبی ادا کند و نباید از نقش جامعه هنری بر جامعه مدنی غافل شد.
مینا دلیری بیان می کند: نمایشنامه خوانی "کله پیک های آرژانتینی" یک اثر بلند یا کلاسیک نبود اما همین فعالیت نمایشی در مدت زمان کوتاه 30 دقیقه ای خود توانست برای دقایقی خنده بر لب مخاطب خود بنشاند و همین مهم سبب شد تا تماشاگران علاقمند به نمایش با دلی خوش و رضایت سالن را ترک کنند که این بزرگ‌ترین دستاورد گروه ما بود.
او در پایان می گوید: جامعه از نظر اقتصادی با مشکلات فراوانی رو به رو است و هنرمندان همچون سایرین با این مشکلات دست به گریبان هستند و این بر کسی پوشیده نسیت و این مهم در استان کم تر توسعه یافته ای چون سیستان و بلوچستان بیشتر است، لذا باید متولیان هنری ساختاری برای تزریق اعتبار کافی به گروه‌های نمایشی برای تولید اثر بیندیشند و از طرفی حمایت مالی از هنرمندان به گونه ای شود که بتوان متناسب با توان مالی جامعه برای نمایش های تولیدی نرخ گذاری کرد.